Publications

ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΚΥΡΩΣΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ

By: ALEXANDROS CLERIDES Aug. 07, 2023

Μια διοικητική πράξη/ απόφαση μπορεί να ακυρωθεί με απόφαση Διοικητικού Δικαστηρίου για διάφορους λόγους στην οποία όμως περίπτωση το άτομο που επηρεάστηκε από αυτή την απόφαση δικαιούται πλέον να διεκδικήσει αποζημιώσεις από τη Δημοκρατία για τη ζημιά που έχει υποστεί λόγω αυτής της απόφασης από τη διοίκηση η οποία προκάλεσε στο άτομο απώλεια ή και βλάβη.

 Η αποζημίωση αυτή ή άλλη θεραπεία έχει καθοριστεί μέσα από τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου να είναι η δίκαιη και εύλογη αποζημίωση που κρίνεται υπό τις περιστάσεις ορθή να αποδοθεί στο ζημιωμένο διάδικο και έχει χαρακτηριστεί ως ένα ιδιάζον δικαίωμα που δεν σχετίζεται με τις συνήθεις αποζημιώσεις που αποδίδονται στο αστικό δίκαιο.

Η ακύρωση της διοικητικής πράξης δεν θεμελιώνει από μόνη της δικαίωμα σε αποζημίωση το οποίο και εγείρεται μόνο εφόσον η ζημιά προκλήθηκε από την ακυρωθείσα απόφαση ως άμεση συνέπεια της και η αξίωση του ζημιωθέντος προσώπου δεν ικανοποιηθεί από το διοικητικό όργανο.
 
Όπως εντοπίζεται και στη νομολογία του Ανώτατου Δικαστηρίου της Κύπρου: «Η ευθύνη της Πολιτείας είναι κατά κύριο λόγο ευθύνη δημοσίου δικαίου. Η υποχρέωση της Διοίκησης σε συμμόρφωση προς ακυρωτική απόφαση συνίσταται στην εξαφάνιση των αποτελεσμάτων της ακυρωθείσας πράξης δηλαδή σε αποκατάσταση της προηγούμενης κατάστασης πραγμάτων. Η αποκατάσταση πρέπει να είναι πλήρης, δηλαδή να περιλαμβάνει όλα τα ζημιογόνα αποτελέσματα της ακυρωθείσας πράξης, εξ αρχής».
 
Περαιτέρω, ουσιαστικό κριτήριο μεταξύ των υπόλοιπων για επιτυχία σε μια τέτοια διαδικασία διεκδίκησης αποζημίωσης στη βάσει της νομολογίας φαίνεται να είναι η παράνομη πράξη να έχει αφήσει κατάλοιπα ζημίας και να μην υπήρξε ουσιαστική αποκατάσταση του άμεσα επηρεαζόμενου ατόμου. Σε περίπτωση που η ακυρωτική απόφαση δεν έχει αφήσει τέτοια κατάλοιπα ζημίας και υπήρξε πλήρης αποκατάσταση με την ακυρωτική απόφαση, τότε δεν υπάρχει δικαίωμα σε αποζημίωση, αφού στη τελική δεν υπάρχει ζημιά ή βλάβη.

Σύμφωνα και πάλι με τη νομολογία του Ανώτατου Δικαστηρίου, το δικαίωμα αυτό δεν πηγάζει από τις αρχές του αστικού δικαίου αλλά εντάσσεται στο τομέα του δημοσίου δικαίου. Αυτό από μόνο του προσδιορίζει το πλαίσιο μέσα στο οποίο καθορίζονται οι αποζημιώσεις αλλά ίσως και άλλα θέματα όπως της παραγραφής ενός αγώγιμου δικαιώματος.

Συνεπώς, αποφάσεις δημοσίων οργάνων όπως δημοτικές Αρχές, δημοσιά όργανα, Επιτροπές, υπουργεία και υφυπουργεία, Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού, Συμβούλιο Αποφυλάκισης και άλλους ανάλογους οργανισμούς και όργανα, αφού ακυρωθούν με απόφαση Διοικητικού Δικαστηρίου τότε υπό κάποιες συνθήκες και προϋποθέσεις όπως αναφέρεται πιο πάνω, δημιουργούν δικαίωμα σε αποζημίωση.