Μια διοικητική πράξη/ απόφαση μπορεί να ακυρωθεί με απόφαση Διοικητικού Δικαστηρίου για διάφορους λόγους στην οποία όμως περίπτωση το άτομο που επηρεάστηκε από αυτή την απόφαση δικαιούται πλέον να διεκδικήσει αποζημιώσεις από τη Δημοκρατία για τη ζημιά που έχει υποστεί λόγω αυτής της απόφασης από τη διοίκηση η οποία προκάλεσε στο άτομο απώλεια ή και βλάβη.
Όπως εντοπίζεται και στη νομολογία του Ανώτατου Δικαστηρίου της Κύπρου: «Η ευθύνη της Πολιτείας είναι κατά κύριο λόγο ευθύνη δημοσίου δικαίου. Η υποχρέωση της Διοίκησης σε συμμόρφωση προς ακυρωτική απόφαση συνίσταται στην εξαφάνιση των αποτελεσμάτων της ακυρωθείσας πράξης δηλαδή σε αποκατάσταση της προηγούμενης κατάστασης πραγμάτων. Η αποκατάσταση πρέπει να είναι πλήρης, δηλαδή να περιλαμβάνει όλα τα ζημιογόνα αποτελέσματα της ακυρωθείσας πράξης, εξ αρχής».
Σύμφωνα και πάλι με τη νομολογία του Ανώτατου Δικαστηρίου, το δικαίωμα αυτό δεν πηγάζει από τις αρχές του αστικού δικαίου αλλά εντάσσεται στο τομέα του δημοσίου δικαίου. Αυτό από μόνο του προσδιορίζει το πλαίσιο μέσα στο οποίο καθορίζονται οι αποζημιώσεις αλλά ίσως και άλλα θέματα όπως της παραγραφής ενός αγώγιμου δικαιώματος.
Συνεπώς, αποφάσεις δημοσίων οργάνων όπως δημοτικές Αρχές, δημοσιά όργανα, Επιτροπές, υπουργεία και υφυπουργεία, Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού, Συμβούλιο Αποφυλάκισης και άλλους ανάλογους οργανισμούς και όργανα, αφού ακυρωθούν με απόφαση Διοικητικού Δικαστηρίου τότε υπό κάποιες συνθήκες και προϋποθέσεις όπως αναφέρεται πιο πάνω, δημιουργούν δικαίωμα σε αποζημίωση.