News

ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, κ. Πέτρου Κληρίδη στην κηδεία του μ. Φοίβου Κληρίδη

By: DR. CHRISTOS CLERIDES Dec. 02, 2011
Λευκωσία, 2 Δεκεμβρίου 2011 
--------------------------

Θλιβερό καθήκον να αποχαιρετώ σήμερα ένα διακεκριμένο δικηγόρο, έναν εκλεκτό άνθρωπο, το Φοίβο Κληρίδη, που υπηρέτησε για 50 σχεδόν χρόνια τη δικαιοσύνη, τους θεσμούς και την πολιτεία, υποτάσσοντας με αφοσίωση τον εαυτό του και τη ζωή του ολόκληρη στην ιερή υπόθεση του δικαίου, της δικαιοσύνης και της κοινωνικής προόδου. 

Τρίτος γιος του λαογράφου, δάσκαλου και υπηρέτη του κοινού, αείμνηστου Νέαρχου Κληρίδη, γεννήθηκε στον Αγρό Πιτσιλιάς το Μάη του 1925, σε καιρούς δύσκολους.  Μετά την αποφοίτησή του από το Παγκύπριο Γυμνάσιο, ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα της τότε κυβέρνησης για συμμετοχή στο μεγάλο πατριωτικό απελευθερωτικό πόλεμο και κατατάγηκε στο Κυπριακό Σύνταγμα, υπηρετώντας στην Ελλάδα. Στη συνέχεια, και αφού σπούδασε νομικά στο Λονδίνο, αποκτώντας τον τίτλο του Barrister at Law, άρχισε να δικηγορεί σε δικό του δικηγορικό γραφείο το 1950, ασκώντας από τότε και μέχρι την αφυπηρέτησή του τη μαχόμενη δικηγορία.

Ο Φοίβος Κληρίδης κόσμησε κυριολεκτικά το δικηγορικό επάγγελμα.  Η επαγγελματική του επιτυχία δεν άλλαξε, ούτε και επηρέασε τη σεμνότητα του χαρακτήρα του και τη διάθεσή του για προσφορά στο κοινωνικό σύνολο. Πρότυπο καλής συμπεριφοράς προς όλους τους συναδέλφους του, παρέμεινε έτσι μέχρι το τέλος. Ανήκε στην κατηγορία εκείνων των δικηγόρων, οι οποίοι σήμερα γίνονται ολοένα και σπανιότεροι, που εμφανίζονταν ενώπιον του Δικαστηρίου πάντα άριστα προετοιμασμένοι, γνωρίζοντας ταυτόχρονα πότε έπρεπε να δικάσουν μια υπόθεση, αλλά, έχοντας και την αίσθηση του δικαίου, πότε έπρεπε να προχωρήσουν σε συμβιβασμό της.  Αντλούσε τη δύναμή του αυτή από βαθιά γνώση του δικαίου, αλλά και του ανθρώπινου παράγοντα στη διεξαγωγή της δίκης.

Ο Φοίβος Κληρίδης έμεινε πάντα αφοσιωμένος στο επάγγελμα του δικηγόρου και στην ιδέα της δικαιοσύνης. Τον διέκρινε και τον χαρακτήριζε η ηπιότητα ύφους και η καθαρότητα στη διατύπωση της σκέψης του. Υπήρξε πρότυπο δικηγόρου, πρότυπο οικογενειάρχη, πρότυπο καλού πολίτη.  Ευτύχησε να αποκτήσει τρία παιδιά και να δει τα δύο από αυτά να ακολουθούν τα αχνάρια του και να εντάσσονται και να διαπρέπουν στη δικηγορική οικογένεια.

Η ενασχόληση του Φοίβου Κληρίδη με τη δικηγορία δεν τον εμπόδισε να ενδιαφέρεται για τα κοινά. Γνώριζε πώς να συζητά, πώς να επιχειρηματολογεί, πώς να αντικρούει απόψεις. Έχαιρε καθολικής εκτίμησης, όχι μόνο από όλους ανεξαίρετα τους συναδέλφους του, αλλά και από το ευρύτερο κοινό. 

Όλα αυτά τα χαρίσματα οδήγησαν στο διορισμό του, από τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, μ. Σπύρο Κυπριανού, στη θέση του Υπουργού Δικαιοσύνης, αξίωμα στο οποίο προσέδωσε νέον τόνο και νέο ύφος.  Διαθέτοντας την απαιτούμενη για ένα σύγχρονο πολιτικό αρετή, την κατανόηση, άσκησε τα καθήκοντά του εύστοχα και αμερόληπτα, χωρίς να είναι ποτέ πόλος διχασμού.

Κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του σαν Υπουργός πρωτοστάτησε στον εκσυγχρονισμό του δικαίου  και, ιδιαίτερα, στον εκ βάθρων εκσυγχρονισμό του Οικογενειακού Δικαίου.  Με δική του πρωτοβουλία ιδρύθηκε Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή, σε έκθεση της οποίας στηρίχθηκε η αναθεώρηση και ενοποίηση του Οικογενειακού Δικαίου, αφήνοντας πίσω οριστικά ρυθμίσεις που ανάγονταν σε ξεπερασμένες εποχές και εισάγοντας σύγχρονους θεσμούς και αντιλήψεις, όπως το θεσμό του Οικογενειακού Δικαστηρίου και του πολιτικού γάμου,  την ισότητα των φύλων, την κατάργηση των διακρίσεων κλπ. 

Ο Φοίβος Κληρίδης, εκτός από το πλούσιο συγγραφικό του έργο σε θέματα του κυπριακού δικαίου,  ασχολήθηκε, σαν γνήσιο παιδί του Νέαρχου Κληρίδη,  και με τα γράμματα, εκδίδοντας πολλές ποιητικές συλλογές. 

Σε όλες τις θέσεις από όπου πέρασε και σε όλα τα αξιώματα του ανέλαβε άφησε τη σφραγίδα της προσωπικότητάς του και την απόδειξη της προσφοράς του. Φεύγοντας από τον πρόσκαιρο τούτο κόσμο, αφήνει πίσω του τη μνήμη ενός ευπρεπούς δημόσιου άνδρα, που υπηρέτησε με συνέπεια και ανιδιοτέλεια την πατρίδα του, τη δικαιοσύνη και τα γράμματα. Σε εμάς αφήνεται η διαχρονική παράταση της μνήμης του, ο σεβασμός του έργου του, η εκτίμηση της προσφοράς του και η έμπρακτη βίωση των αρχών και των αξιών που υπηρέτησε. 

Σε αποχαιρετούμε, αγαπητέ Φοίβο, με πολλή αγάπη.  Μπορείς να φύγεις περήφανος και καταξιωμένος για τα όσα αφήνεις πίσω σου και τα όσα πρόσφερες σε όλους μας. Ας είναι αιωνία η μνήμη σου και ελαφρύ το χώμα της αγαπημένης σου γης που σε λίγο θα σε σκεπάσει.