Το εναρμονιστικό πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα βοηθήσει την Κυπριακή Δημοκρατία να προχωρήσει μπροστά σε πάρα πολλούς τομείς. Ένα εξευρωπαϊσμένο νομοθετικό πλαίσιο που στόχο μεταξύ άλλων έχει την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής όλων των Ευρωπαίων Πολιτών σε πανευρωπαϊκό επίπεδο και συνεπώς και στην Κύπρο δεν μπορεί παρά να έχει θετικό αντίκτυπο.
Όμως ο Κύπριος Πολίτης “πόρρω απέχει” από του να θεωρεί στην πράξη τον εαυτό του πλήρως εναρμονισμένο με τον Γάλλο, Γερμανό, Ιταλό, Ισπανό, Ιρλανδό και άλλους Ευρωπαίους Πολίτες, τουλάχιστον στα πρώην 15 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι οικονομικοί δείκτες της Κυπριακής Δημοκρατίας, μας κατατάσσουν στην 15 θέση. Οι αριθμοί μπορεί να «ευημερούν» αλλά η ποιότητα ζωής του Κύπριου Πολίτη δυστυχώς χρειάζεται ουσιαστική αναβάθμιση. Προβλέπω ότι και με την εισαγωγή του Ευρώ χωρίς ριζικές αυξήσεις των μισθών η ποιότητα ζωής του θα επιδεινωθεί ούτως ή άλλως.
Δεν παραγνωρίζουμε το γεγονός ότι η Κυπριακή Δημοκρατία αγωνίζεται για την επιβίωση της. Βάλλεται κυρίως από τους Αγγλοαμερικανούς και την στρατοκρατούμενη Άγκυρα και αντιμετωπίζει την παραδοξότητα εισβολής και κατοχής ενός μεγάλου τμήματος της που την υποχρεώνει να ξοδεύει ένα αρκετό μεγάλο μέρος του προϋπολογισμού της αντί για την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής, για την άμυνα.
Η αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των Κυπρίων θα εξαρτηθεί από δύο βασικούς παράγοντες, εκτός τον οικονομικόν βέβαια.
Ο πρώτος, αφορά τον έλεγχο εφαρμογής στην πράξη και υλοποίησης του κοινοτικού κεκτημένου. Το νομοθετικό πλαίσιο έχει υιοθετηθεί από την Βουλή των Αντιπροσώπων την περίόδο 2001-2005 και συνεχίζει βεβαίως να ενισχύεται μέσα στο πλαίσιο συνεχούς υιοθέτησης του Κοινοτικού Δικαίου, δηλαδή Κανονισμών, Οδηγιών, Αποφάσεων κλπ της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Όμως στην πράξη πολλοί Νόμοι και Κανονισμοί δεν εφαρμόζονται και δεν υπάρχει ο απαραίτητος αποτελεσματικός έλεγχος που να διασφαλίσει την εφαρμογή τους.
Είναι γι΄ αυτό που κατά την γνώμη μας θα πρέπει ένα ανεξάρτητο σώμα να επιφορτισθεί με το καθήκον της επιτήρησης εφαρμογής στην πράξη του κοινοτικού κεκτημένου.
Προς αποφυγή περαιτέρω δημιουργίας νέων επιτροπών και/ή νέας θέσης το καθήκον τούτο θα μπορούσε να ανατεθεί σε ένα από τα υφιστάμενα ανεξάρτητα γραφεία της Κυπριακής Δημοκρατίας με την προϋπόθεση βεβαίως, απόδοσης σε θεσμικό πλαίσιο στο σώμα αυτό, όλων των απαραίτητων εξουσιών με στόχο ακριβώς την επιτήρηση εφαρμογής στην πράξη του κοινοτικού κεκτημένου.
Σε περίπτωση που η Κυπριακή Κυβέρνηση κρίνει ότι δεν υπάρχει κατάλληλο υφιστάμενο αρμόδιο σώμα θα πρέπει να προχωρήσει στην δημιουργία θεσμού, του Επιτρόπου Ευρωπαϊκής Ένωσης ο οποίος θα πρέπει, σαν διάδοχη κατάσταση του διαπραγματευτή, να επιφορτισθεί με το καθήκον της εφαρμογής και υλοποίησης του κοινοτικού κεκτημένου. Θα είναι ο φύλακας της εφαρμογής του.
Ο δεύτερος παράγοντας για την βελτίωση ποιότητας ζωής, αφορά την αδυναμία των εκάστοτε κυβερνώντων να κάνουν τομές και να χαράξουν/υλοποιήσουν πολιτική με όραμα. Αρκούνται στην διαχείριση της εξουσίας με κάποια φωτεινά διαλείμματα. Τούτο σχετίζεται και με την ικανότητα των εκάστοτε Υπουργών και Δημόσιας Υπηρεσίας, αλλά κυρίως με την προσπάθεια να διατηρηθούν ισορροπίες σε κυβερνήσεις συνασπισμού.
Στην Μεταμακαριακή εποχή απεδείχθη ότι την εξουσία μοιράστηκαν τα δύο μεγάλα κόμματα, ο Δημοκρατικός Συναγερμός και το ΑΚΕΛ με την βοήθεια του ΔΗ.ΚΟ αλλά πάντοτε μέσα στο πλαίσιο κυβέρνησης συνασπισμού.
Το Προεδρικό Σύνταγμα του Ζυριχικού Συντάγματος σε συνδυασμό με ένα απολιθωμένο πολιτικό τοπίο δεν επέτρεψε μέχρι σήμερα σε καμία πολιτική δύναμη να διαθέτει την απαραίτητη πλειοψηφία που να εκλέγει από μόνη της Πρόεδρο ο οποίος να μπορεί να κάμει τις απαραίτητες τομές.
Το αποτέλεσμα είναι ότι μέσα στην προσπάθεια διατήρησης πολιτικών ισορροπιών θυσιάζεται η πολιτική.
Χρειάζεται Πρόεδρος αποφασισμένος να κυβερνήσει για 5 χρόνια και μόνο για να μπορέσει μέσα σε αυτό το περίεργο πολιτικό σκηνικό να επιφέρει τις απαραίτητες τομές και δεν έχω καμία αμφιβολία ότι παρά τις πρώτες αρνητικές αντιδράσεις μακροπρόθεσμα εφόσον διαθέτει και το όραμα και την αποφασιστικότητα, βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής των Κυπρίων, θα καταστεί τελικά Πρόεδρος όλων των Κυπρίων διεμβολίζοντας τον διπολισμό του Κυπριακού συστήματος και την αναγκαιότητα της ανάδειξης του μέσα από κυβέρνηση συνασπισμού.
Υπάρχει άμεση και επιτακτική ανάγκη λήψης ριζικών μέτρων για να προχωρήσουμε πέραν από την μετριότητα που μαστίζει τον τόπο μας σήμερα. Μόνο ενδεικτικά και γενικά θα αναφερθώ σε κάποιους τομείς.
Τίθεται σαν προτεραιότητα το θέμα ποιότητας και είδους των υπηρεσιών στο τομέα της υγείας, στο τομέα των συγκοινωνιών και στο θέμα του περιβάλλοντος και ιδιαίτερα στα θέματα που αφορούν τα δάση μας, την θάλασσα και τις παραλίες και την δημιουργία ασφαλώς πράσινων πνευμόνων ιδιαίτερα στις περιοχές των Δήμων.
Οι παραλίες νοσούν από μόλυνση, τα δάση είναι εκτεθειμένα στο έλεος των εμπρηστών και η ανυπαρξία πάρκων και της απαραίτητης υποδομής είναι έκδηλη.
Παράλληλα οι πόλεις μας χρειάζονται ριζική αναβάθμιση. Ανυπαρξία πεζοδρομίων ή όπου υπάρχουν δεν είναι τίποτε άλλο παρά παγίδες για πρόκληση ατυχημάτων στους πεζούς, ακαθαρσίες, η μάστιγα των “εγκυμονούντων” οικοπέδων κλπ.
Ο Κύπριος Πολίτης έχει δικαιολογημένα την απαίτηση να επιλυθεί το θέμα των χωματερών γιατί δίδεται η εντύπωση ότι όλη Κύπρος έχει καταστεί ένας τεράστιος σκουπιδότοπος. Ζητά να απαλλαγεί από την μάστιγα της παραπαιδείας και το κόστος που την συνοδεύει. Τέλειωσε η εποχή όπου τα δημόσια σχολεία ήταν τα πρότυπα και ο ιδιωτικός τομέας απορροφούσε “τα απορρίμματα” της δημόσιας εκπαίδευσης. Αυτό όμως συνεπάγεται οικονομικό κόστος για τον ίδιο.
Ο Κύπριος Πολίτης έχει απαίτηση από την δικαιοσύνη να εφαρμόζεται με γρήγορους ρυθμούς χωρίς διακρίσεις και εξισορροπημένα από κάθε άποψη και έχει απαίτηση στην ποιοτική αναβάθμιση της. Έχει απαίτηση η Δημόσια Υπηρεσία να εργάζεται γι’ αυτόν και την εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος. Απαιτεί από την Αστυνομία να σταθεί κοντά στον πολίτη και όχι αντίδικος του.
Ζητά ποιοτική τηλεόραση και υγειονομικό έλεγχο με αυστηρές προδιαγραφές που να προστατεύουν τον καταναλωτή.
Πιστεύουμε ότι οι Κύπριοι Πολίτες δικαιούνται σε μία καλύτερη ποιότητα ζωής και αυτή πρέπει να είναι ο στόχος και το όραμα της επόμενης διακυβέρνησης του τόπου.
Βελτίωση της ποιότητας ζωής, δεν συνεπάγεται κατ΄ ανάγκη και επαύξηση των δαπανών. Χρειάζεται καλλίτερη και πιο ανθρώπινη συμπεριφορά και υλοποίηση του νέου εξευρωπαϊσμένου πλαισίου και όπου χρειάζεται βελτίωση/αλλαγή του υφιστάμενου.
Έργα και μόνον έργα , σκληρή δουλειά, και όχι λόγια και υποσχέσεις.
Μέχρι σήμερα οι κυβερνήσεις αρίστευσαν στην μετριότητα …….. σε βάρος της ποιότητας ζωής μας.
Δρ. Χρίστος Κληρίδης
Βουλευτής Ευρωπαϊκού Κόμματος
2/08/2005