Την άμεση απελευθέρωση των δύο εκ των κατηγορουμένων που κρατούνται ως υπόδικοι στις Κεντρικές Φυλακές εδώ και 22 μήνες για την υπόθεση των 83 κιλών κάνναβης σε εμπορευματοκιβώτια στη Λεμεσό, διέταξε το Ανώτατο Δικαστήριο, το οποίο έκρινε πως η μαρτυρία εναντίον τους δεν συνδέεται με όλα τα αδικήματα που αντιμετωπίζουν και ως εκ τούτου, θα μπορούσαν να αφεθούν ελεύθεροι υπό όρους.
Οι εφεσείοντες μαζί με άλλους τρεις, αντιμετωπίζουν ενώπιον του Κακουργιοδικείου έξι κατηγορίες που αφορούν εισαγωγή, κατοχή και κατοχή με σκοπό την προμήθεια ναρκωτικών σε άλλα πρόσωπα, ενώ σε δίκη που παραπέμφθηκαν στις 9 Δεκεμβρίου, αρνήθηκαν τις κατηγορίες και διατάχθηκε η κράτηση τους μέχρι την επόμενη δικάσιμο.
Η Κατηγορούσα Αρχή έθεσε θέμα φυγοδικίας, με το Κακουργιοδικείο να κρίνει πως το γεγονός ότι οι εφεσείοντες είναι κύπριοι πολίτες, με οικογενειακούς και άλλους δεσμούς στη Δημοκρατία, δεν ήταν αρκετό για να εξαλείψει τον κίνδυνο φυγοδικίας, ούτε και να υπερφαλαγγίσει το γενικό δημόσιο συμφέρον για την απονομή της δικαιοσύνης.
Οι εφεσείοντες είναι υπόδικοι από τις 29.3.2019, με το Κακουργιοδικείο να αναφέρεται στον μεγάλο χρόνο κράτησης τους, τονίζοντας όμως πως δεν είναι αποφασιστικός παράγοντας, αλλά συνυπολογίζεται μαζί με όλα τα γεγονότα της υπόθεσης, ως προς το θέμα της κράτησης των κατηγορούμενων.
Οι δικηγόροι των κατηγορουμένων, Μαρίνος Καούλλας και Αλέξανδρος Κληρίδης, με τις εφέσεις τους, αναφέρθηκαν στην μαρτυρία που τους εμπλέκει στην υπόθεση, αλλά και στο μεγάλο χρονικό διάστημα, 22 μήνες, που είναι υπό κράτηση, αφού η εν λόγω υπόθεση είχε ανασταλεί για να καταχωρηθεί νέα, ώστε να προστεθούν στο κατηγορητήριο και άλλα πρόσωπα.
Τους δύο ενέπλεξε στην υπόθεση ένα πρόσωπο, στο οποίο επιβλήθηκε ποινή κατόπιν δικής του παραδοχής, ενώ θεωρείται ο βασικός μάρτυρας κατηγορίας εναντίον τους. Το Ανώτατο, αφού αξιολόγησε την μαρτυρία, έκρινε πως οι εφεσείοντες δεν συνδέονται με τα αδικήματα, πέραν των κατηγοριών για συνωμοσία, τονίζοντας πως η μέγιστη ποινή φυλάκισης στην προκειμένη περίπτωση είναι τα επτά χρόνια, και ως εκ τούτου, πρόκειται για μια σημαντική παράμετρο, «που υπό το βάρος της εκτεταμένης κράτησης του θα δικαιολογείτο να οδηγήσει στην απόλυση με όρους». Παράλληλα, το Ανώτατο υπέδειξε πως το Κακουργιοδικείο προσέγγισε επιφανειακά το ζήτημα της εμπλοκής των κατηγορουμένων και δεν επικεντρώθηκε στην αντικειμενική διάσταση της μαρτυρίας που υπήρχε.
«Το Κακουργιοδικείο εξετάζοντας την παράμετρο της πιθανολόγησης καταδίκης τους, αρκέστηκε σε γενική αναφορά στην κατάθεση του …, παραλείποντας να εστιάσει την προσοχή του στην αντικειμενική ισχύ της μαρτυρίας που αφορούσε τον κάθε ένα ξεχωριστά και να κρίνει το ζήτημα της δικής του κράτησης ή όχι ανεξάρτητα από τους άλλους συγκατηγορούμενους τους. Το αποτέλεσμα ήταν ότι ο κίνδυνος φυγοδικίας αναδυόταν ιδιαίτερα μεγάλος, ώστε οι άλλοι παράγοντες που αναφέρθηκαν να μην ήταν αρκετοί για να υπερφαλαγγίσουν τον κίνδυνο αυτό. Τέτοιος ώστε ούτε το γεγονός της εκτεταμένης κράτησης των εφεσείοντων να είχε καταλυτικά επιδράσει ώστε να διαταχτεί η απελευθέρωση τους με όρους».
Ως εκ τούτου, το Ανώτατο διέταξε όπως οι κατηγορούμενοι αφεθούν ελεύθεροι υπό όρους και ενταχθούν στο μέτρο του κατ οίκον περιορισμού (βραχιολάκι).
Αυτούσια η απόφαση του Εφετείου που διέταξε την απελευθέρωση σου τους και η απόφαση αναφορικά με τους όρους αυτής:
| Name | Size | Type | Download | |
|
223_20.pdf | 302.06 Kb |  |
|
|
|
223_20 (2).pdf | 1.17 Mb | |