Ξενοδοχείο Κλεοπάτρα 30/03/2011, 11:30 π.μ. Λευκωσία
Αγαπητοί φίλοι,
Σας ευχαριστώ που ήρθατε σήμερα σε αυτή την δημοσιογραφική διάσκεψη η οποία ουσιαστικά εγκαινιάζει και επίσημα την έναρξη της προεκλογικής μου εκστρατείας.
Αποφάσισα ως γνωστό να αποδεχθώ πρόσκληση του Προέδρου του Δημοκρατικού Συναγερμού , Νίκου Αναστασιάδη, για συμπερίληψη μου ως Αριστίνδην υποψηφίου του Δημοκρατικού Συναγερμού στην Επαρχία Λευκωσίας. Τα τελευταία τρία χρόνια είμαι μέλος του Προεδρικού Συμβουλίου του Δημοκρατικού Συναγερμού και με την ιδιότητα μου αυτή έχω ετοιμάσει σωρεία γραπτών κειμένων , γνωματεύσεων και απόψεων σε σχέση με το Κυπριακό και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Απεχώρησα από το Ευρωπαϊκό Κόμμα προ τριετίας περίπου, όταν διαφώνησα με την απόφαση του κόμματος να μην στηρίξει την υποψηφιότητα του Ιωάννη Κασουλίδη. Πιστεύω ότι μέσα από την εμπειρία που είχα των τελευταίων τριών ετών με την συγκυβέρνηση ΑΚΕΛ – ΔΗΚΟ, οι εκτιμήσεις μου δικαιώθηκαν πλήρως. Στην πραγματικότητα έχει γίνει ακριβώς ότι είχα προβλέψει. Θεωρώ ότι είναι ένα από τα κύρια γνωρίσματα του Δημοκρατικού Συναγερμού ο σεβασμός προς την διαφορετικότητα της άποψης. Αυτό είναι και το κύριο γνώρισμα των σύγχρονων Ευρωπαϊκών Δημοκρατικών Κομμάτων. Είμαι σίγουρος ότι ο Δημοκρατικός Συναγερμός στις προσεχείς Βουλευτικές εκλογές θα αναδειχθεί σαν η κύρια πολιτική δύναμη του τόπου. Κύριο μέλημα όλων μας και όλων των υποψηφίων του Δημοκρατικού Συναγερμού παγκύπρια είναι να φέρουμε μια φρεσκάδα και ανανέωση στην πολιτική ζωή. Παγκύπρια ο Δημοκρατικός Συναγερμός διαθέτει ένα πολύ ικανό ψηφοδέλτιο και προσφέρει ακόμα και στους αναποφάσιστους αλλά και απογοητευμένους από την πολιτική διέξοδο.
Δέσμευση μου είναι μόνο η σκληρή δουλειά αλλά και η μεταφορά του αγωνιστικού λόγου στην Βουλή και στο κόμμα.
ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
Έχοντας κατά νου τα πιο πάνω σήμερα θα ήθελα να ασχοληθώ με το θέμα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Είναι η πεποίθηση μου ότι μια πολιτεία ενισχυμένη με την εμπέδωση τόσο σε θεωρητικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων προσφέρει την καλύτερη οχύρωση κατά επιβουλών σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Εξάλλου είναι η διακηρυγμένη πολιτική του Δημοκρατικού Συναγερμού ότι η λύση πρέπει να συνάδει με τις Ευρωπαϊκές αρχές και αξίες , το κεκτημένο και τα θεμελιώδη ατομικά δικαιώματα. Οποιαδήποτε λύση δεν δέχεται και δεν στηρίζεται πάνω σε αυτές τις αρχές είναι καταδικασμένη να αποτύχει. Η ιστορία μας έχει διδάξει ότι ο σεβασμός των ατομικών δικαιωμάτων κατέστη προτεραιότητα τόσο του διεθνούς δικαίου όσο και του ΟΗΕ αλλά και της Ευρώπης. Μετά το τέλος του δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου τα έθνη έθεσαν στην προμετωπίδα τους τα θεμελιώδη ατομικά δικαιώματα με επέκταση τα πολιτικά και κοινωνικά. Τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο μέσα από την Παγκόσμια Διακήρυξη αλλά και μέσα από πολυμερείς και διμερείς συνθήκες όσο και μέσα από περιφερειακές στο πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την συνθήκη της Λισαβόνας, τα ατομικά θεμελιώδη δικαιώματα κατέστησαν εκ των ων ουκ ανευ. Στην Κύπρο , το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων , το εφαρμοζόμενο Ευρωπαϊκό δίκαιο , διμερείς και πολυμερείς συμφωνίες παρέχουν ένα δυνατό οπλοστάσιο στην Κυπριακή Δημοκρατία το οποίο ενισχύεται με την νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ
Ιδιαίτερα το Ανώτατο Δικαστήριο έχει εκδώσει πρωτοποριακές αποφάσεις. Χαρακτηριστική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου τον Μάιο του 2001 , που συνέπεσε και με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου στην Τέταρτη Διακρατική σύμφωνα με την οποία, η τριτενέργεια εφαρμόζεται και στην Κύπρο. Με λίγα λόγια τα θεμελιώδη δικαιώματα τα οποία αναγράφονται στο Σύνταγμα δεν αποτελούν την ασπίδα του πολίτη έναντι του Κράτους αλλά και την ασπίδα του πολίτη έναντι των συμπολιτών του με δεδομένο ‘ότι παραβίαση των ατομικών δικαιωμάτων από οποιοδήποτε και όχι μόνο το Κράτος δίδει αγώγιμο δικαίωμα στο θύμα να διεκδικήσει μέσω της Κυπριακής δικαιοσύνης αποζημιώσεις και νόμιμη θεραπεία. Παράλληλα το Ανώτατο Δικαστήριο καθιέρωσε την αρχή ότι μαρτυρία η οποία λαμβάνεται από την Αστυνομία ή από οιονδήποτε κατά παράβαση των ατομικών δικαιωμάτων όπως π.χ. του δικαιώματος στο απόρρητο της επικοινωνίας ή της ιδιωτικής ζωής δεν είναι δυνατόν να παρουσιασθεί στο Δικαστήριο για απόδειξη των ισχυρισμών του θύτη. Το θύμα προστατεύεται απόλυτα με δεδομένο ότι τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα θεωρούνται απαραβίαστα.
ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
Παρά τα άλματα τα οποία έχουν γίνει στην Κύπρο δυστυχώς τόσο στο εσωτερικό αλλά και πτυχές που αφορούν επίλυση του Κυπριακού προβλήματος δεν καταφέραμε να εμπεδώσουμε στον βαθμό που έπρεπε τα ατομικά δικαιώματα. Προσπάθεια μου είναι να δουλέψω προς την κατεύθυνση αυτή.
Εσωτερική Πτυχή
1. Ελευθερία του λόγου και έκφρασης, ατομικής ελευθερίας, και ιδιωτικής ζωής
Η πρόσφατη κατάσχεση ηλεκτρονικών υπολογιστών αντιπολιτευτικού μπλοκ με το πρόσχημα της «απειλής» κατέδειξε ότι μεταξύ νόμου και της πρακτικής εφαρμογής του υπάρχει χάσμα και πρόβλημα αντίληψης για το τι συνιστά η ελευθερία του λόγου. Να υπενθυμίσω ότι ο Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ από βήματος της Βουλής και άλλως πώς κατήγγειλε ακόμη και συντονισμένες προσπάθειες εξόντωσης του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας !!! Ακολούθησε επιδρομή στην οικία Δικηγόρου τας πρωινάς ώρας μετά από πολλές μέρες που εκκρεμούσε ένταλμα ερεύνης σε χρόνο μάλιστα ο οποίος θυμίζει επιδρομές σε απολυταρχικά καθεστώτα. Η ευκολία με την οποία εκδίδονται τα εντάλματα ερευνης και σύλληψης θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με νομοθετική πλέον ρύθμιση. Έχουν αυξηθεί τα κρούσματα έρευνας ακόμη και σε γραφεία Δικηγόρων με διάφορα προσχήματα. Ενώπιον του Δικαστηρίου τίθεται συνήθως μια ένορκη δήλωση η οποία βασίζεται σε πληροφορίες ισχυρισμούς και υπόνοιες και στην βάση αυτής μπορεί να γίνει κατάσχεση ηλεκτρονικών υπολογιστών με προσωπικά δεδομένα και τηλεπικοινωνιακά δεδομένα τα οποία προστατεύονται από το απόρρητο της επικοινωνίας. Το θέμα αφορά όχι μόνο την ελευθερία του λόγου αλλά και του ατόμου. Δεν είναι δυνατόν σε αστικής φύσεως υποθέσεις όταν εκδίδεται κάποιο διάταγμα το Δικαστήριο να θέτει αυστηρά κριτήρια μεταξύ των οποίων και η κατάθεση όλου του μαρτυρικού υλικού που να δικαιολογεί την έκδοση διατάγματος ενώ στις περιπτώσεις έρευνας και κατάσχεσης ή ακόμα και σύλληψης οι προϋποθέσεις του νόμου να ικανοποιούνται ουσιαστικά με μια απλή ένορκη ομολογία αξιωματικού της Αστυνομίας. Ο νόμος για την δυσφήμηση θα πρέπει επίσης να επανεξεταστεί. Οι καιροί έχουν αλλάξει . υπάρχει σαφέστατα μεγαλύτερη ανοχή στην κριτική από ό,τι στο παρελθόν. Η νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου μπορεί να αποτελέσει καθοδήγηση για τροποποίηση του απαρχαιωμένου νομικού καθεστώτος που αντανακλά ουσιαστικά το αποικιακό δίκαιο της δεκαετίας του 1950. Έχουν καταγγελθεί κρούσματα παρακολούθησης τηλεφώνων . Αυτό έγινε και στο παρελθόν αλλά καταγγελίες υπάρχουν και σήμερα. Η στερεότυπη απάντηση ότι όποιος έχει στοιχεία να τα δώσει στην αστυνομία δεν ικανοποιεί. Δεν είναι εύκολο για τον πολίτη να έχει στοιχεία για τη παρακολούθηση. Υποψία μπορεί να έχει. Παρακολούθηση της ηλεκτρονικής επικοινωνίας γίνεται. Το facebook έχει καταστεί πεδίο δόξης λαμπρό αστυνομικής επιτήρησης. Χρειάζεται το θέμα αυτό να μετατεθεί στους ώμους ανεξάρτητου σώματος παντελώς αδιάφθορου αλλά και με τις απαραίτητες εξουσίες διερεύνησης της κάθε υποψίας το οποίο βεβαίως να διαθέτει και τον απαραίτητο εξοπλισμό. Μόνο ένα ανεξάρτητο σώμα θα μπορούσε να λειτουργήσει με αποτελεσματικό τρόπο για την καταστολή αλλά και αποτροπή τέτοιων φαινομένων μελλοντικά.
Προστασία της ιδιοκτησίας
Υπάρχουν φαινόμενα αυθαιρεσίας του Κράτους σε βάρος της ατομικής ιδιοκτησίας. Δεν είναι λίγες οι φορές που το Κράτος επεμβαίνει σε ακίνητη περιουσία χωρίς να προηγηθεί η διαδικασία της επίταξης και/ή απαλλοτρίωσης. Πολλές φορές ο πολίτης αντιμέτωπος με το παντοδύναμο κράτος δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να αντεπεξέλθει σε μακροχρόνιους πολυδάπανους δικαστικούς αγώνες με αποτέλεσμα να βλέπει την περιουσία του να καταπατάται και να αδυνατεί να αντιδράσει. Έχουμε περιπτώσεις απαλλοτριώσεων που γίνονται με την προσδοκία και μόνο εξυπηρέτησης του δημόσιου συμφέροντος αλλά με στόχο η αποζημίωση να παγοποιηθεί για ένα έργο το οποίο δεν θα εκπληρωθεί κατά πάσαν πιθανότητα την επόμενη τριετία. Έν γνώσει του το Κράτος προβαίνει σε απαλλοτριώσεις ενώ δεν είναι έτοιμο για απαλλοτρίωση, παγοποιώντας την αποζημίωση χρονικά για εξοικονόμηση σε βάρος του πολίτη. Πολλές φορές το κράτος εν γνώσει του απαλλοτριώνει χωρίς να έχει την δυνατότητα καταβολής των αποζημιώσεων. Η νομοθεσία που αφορά την παράνομη κρατική επέμβαση σε ακίνητα ιδιώτη αλλά και ο νόμος για τις απαλλοτριώσεις επίσης θα πρέπει να εξεταστούν λεπτομερώς. Το Κράτος δεν μπορεί να απαλλοτριώνει αν δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να πράττει τούτο προκαταβολικά.
Ισότητα των φύλων
Παρόλον ότι η Κύπρος έχει επικυρώσει σχεδόν όλες τις διεθνείς συμβάσεις για την ισότητα των φύλων η οποία είναι και συνταγματικά κατοχυρωμένη μέσα από το άρθρο 28 του Συντάγματος στην πράξη βλέπουμε αδυναμία εφαρμογής της γνήσιας ισότητας. Είναι εξάλλου γνωστό ότι στις ανώτατες βαθμίδες της Διοίκησης εκτός από εξαιρέσεις οι οποίες επιβεβαιώνουν τον κανόνα, υστερούμε πολύ. Τόσο στον τομέα της Εκτελεστικής Εξουσίας όσο και της Δικαστικής, αλλά και της Νομοθετικής το πρόβλημα είναι υπαρκτό. Το πρόβλημα είναι υπαρκτό και στον ιδιωτικό τομέα. Οι καταγγελίες για παραβίαση της ισότητας δύσκολα αποδεικνύονται γιατί πάντοτε υπάρχει ένας άλλος λόγος για τον οποίο φαινομενικά αλλά όχι κατ’ ουσία δεν προσελήφθη γυναίκα ή δεν προήχθη ή απελύθη από την εργασία της. Υπάρχουν σοβαρά προβλήματα τα οποία δεν έχει καταφέρει η Κυπριακή νομοθεσία αλλά και το σύστημα εφαρμογής της ισότητας να επιλύσουν. Ορισμένα είναι πρακτικής φύσεως όπως π.χ. η δημιουργία της κατάλληλης υποδομής για νεαρές μητέρες να μην αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις εργασίες τους. Άλλα θέματα αφορούν την νοοτροπία την εκπαίδευση και την κουλτούρα. Υπάρχουν και θέματα που αφορούν την απόδειξη της διάκρισης , την απόδοση αποτελεσματικής θεραπείας όπου αυτή αποδεικνύεται , την ταχύτητα με την οποία θα αποφασιστεί το θέμα αλλά και του κατάλληλου σώματος εκδίκασης και απόδοσης θεραπείας.
Πρόσβαση στο Δικαστήριο νομική αρωγή
Η επέκταση του συστήματος νομικής αρωγής πέραν από τις ποινικές υποθέσεις , και υποθέσεις που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα καθίσταται επιβεβλημένη. Δεν συμμερίζομαι την άποψη ότι θα πρέπει, λόγω του όγκου εργασίας των Δικαστηρίων και του αριθμού των υποθέσεων που καταχωρούνται, να βρεθούν τρόποι αποθάρρυνσης των διαδίκων να προσφεύγουν στην δικαιοσύνη. Αντίθετα σωστή νομική συμβουλή στο κατάλληλο στάδιο πιθανόν να συνεισφέρει όχι μόνο στην μείωση των υποθέσεων αλλά και στην απόδοση δικαιοσύνης όπου οικονομικά δυσπραγούντες αδυνατούν να διεκδικήσουν το δίκαιο τους.
Κατάσταση στις φυλακές
Χρόνο με χρόνο η Κυπριακή Δημοκρατία αναγκάζεται σε αποφυλάκιση με την συναίνεση του Γενικού Εισαγγελέα φυλακισμένων για αποσυμφόρηση των φυλακών. Ένας μεγάλος αριθμός φυλακισμένων ο οποίος επιβαρύνει το σύστημα είναι παράνομοι αλλοδαποί οι οποίοι δεν θα έπρεπε να κρατούνται στις Κεντρικές Φυλακές. Η δημιουργία ειδικών χώρων κράτησης αλλοδαπών πρέπει να εξεταστεί προσεκτικά. Το θέμα βεβαίως σχετίζεται και με την γενικότερη μεταναστευτική πολιτική. Η Κύπρος κατέστη διεθνώς το καταφύγιο παράνομων αλλοδαπών και αιτητών πολιτικού ασύλου, οι οποίοι καταχρώνται την φιλοξενία τους αλλά και το όλο σύστημα. Με κατάλληλη τροποποίηση της νομοθεσίας θα μπορούσαν να δοθούν πιο αποτελεσματικές εξουσίες στα Δικαστήρια για τη τύχη παράνομων αλλοδαπών και για την αμεσότερη μετακίνηση τους από την Κυπριακή Δημοκρατία. Σε καμία περίπτωση το σύστημα δεν πρέπει να ενθαρρύνει την παράνομη μετανάστευση αλλά αντίθετα θα πρέπει να καταστεί γνωστό ότι την αποθαρρύνει και την αποτρέπει με αποτελεσματικό τρόπο.
Δικαιώματα κατοίκων βάσεων
Τα δικαιώματα κατοίκων των Βάσεων καταπατούνται από τις αρχές των Βάσεων. Υπάρχει μια αδιαφορία για την προστασία των δικαιωμάτων τους. Δυστυχώς η υποχρέωση των Βρετανικών βάσεων να εξασφαλίζουν ίση μεταχείριση όσον αφορά την νομοθεσία, κανονισμούς και εφαρμογή τους στις βάσεις με αυτή που διασφαλίζεται στην Κυπριακή Δημοκρατία δεν εφαρμόζεται. Αυθαίρετες ενέργειες που επηρεάζουν την καθημερινή ζωή των κατοίκων δεν μπορούν να συνεχίσουν να παραμένουν απαρατήρητες.
Καθυστερήσεις στην απονομή της δικαιοσύνης
Παρόλον ότι έχουν ληφθεί μέτρα σε νομοθετικό επίπεδο είναι αμφίβολο κατά πόσον στο τέλος της ημέρας τα μέτρα αυτά θα κριθούν αποτελεσματικά,. Η Κυπριακή Δημοκρατία έχει υποχρέωση να διασφαλίσει την δίκαιη δίκη εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος. Τα παράπονα των πολιτών για καθυστερήσεις στην απονομή της δικαιοσύνης επαυξάνονται με το κράτος να σφυρίζει αδιάφορα. Το πρόβλημα δεν είναι πρόβλημα των Δικαστών ούτε και των Δικηγόρων. Η προσπάθεια να κατηγορηθούν οι ίδιοι οι Δικαστές και Δικηγόροι για τις καθυστερήσεις δεν είναι τίποτε άλλο παρά αποποίηση ευθυνών του Κράτους το οποίο αρνείται να ενσκήψει στο πρόβλημα και να προωθήσει αποτελεσματικά μέτρα. Για χρόνια συζητείται ο διαχωρισμός του Ανωτάτου Δικαστηρίου σε Συνταγματικό και Διοικητικό δικαστήριο αλλά υπήρξαν και υπάρχουν και εισηγήσεις για την δημιουργία συστήματος τριτοβάθμιας απονομής της δικαιοσύνης. Ίσως η δημιουργία ενός Δευτεροβάθμιου Δικαστηρίου μεταξύ των Πρωτοβάθμιων Επαρχιακών Δικαστηρίων και άλλων εξειδικευμένων και του Ανωτάτου Δικαστηρίου για θέματα Διοικητικού , Ποινικού και Αστικού δικαίου, να βοηθήσει τα μέγιστα στην καλύτερη και αποτελεσματικότερη απονομή της δικαιοσύνης. Το Ανώτατο Δικαστήριο θα μπορούσε να περιορίσει την αρμοδιότητα του στην εξέταση μόνον σοβαρών Συνταγματικών θεμάτων η σοβαρών θεμάτων Διοικητικού, Αστικού ή Ποινικού Δικαίου και τούτο όπου κρίνεται κατάλληλη προώθηση τελικής έφεσης σε τριτοβάθμιο επίπεδο. Η δημιουργία ενός νέου δευτεροβάθμιου Δικαστηρίου με εξειδικευμένα τμήματα Διοικητικού Δικαίου , Ποινικών και Αστικών υποθέσεων θα μπορούσε κατά την άποψη μου να επιταχύνει την διεκπεραίωση εφέσεων κατά το ½ του χρόνου που απαιτείται σήμερα. Νομοθετική ρύθμιση θα μπορούσε επίσης να υπάρξει και σε θέματα αρμοδιότητας των Δικαστηρίων με στόχο την ταχύρυθμη εκδίκαση των υποθέσεων όπως π.χ. η θέσπιση ειδικής νομοθεσίας και διαδικασίας για υποθέσεις μέχρι και 100,000 Ευρώ. Η πλήρης αδιαφορία της συγκυβέρνησης να ενσκήψει στο θέμα και να αγκαλιάσει την δικαιοσύνη πολλαπλασιάζει τα καθημερινά προβλήματα των πολιτών της.
2. Ανθρώπινα Δικαιώματα και λύση του Κυπριακού Προβλήματος .
Έχουν υποβληθεί προτάσεις για το «περιουσιακό».
Τον Σεπτέμβριο του 2010 ‘όλα τα κόμματα παραπονέθηκαν ότι δεν τους δόθησαν έγκαιρα προτού δοθούν στην Τουρκοκυπριακή πλευρά για σχόλια και επεξεργασία . Η κριτική είναι δίκαιη . Μεσολαβούσε ένα σαββατοκύριακο για μελέτη του σοβαρού αυτού θέματος. Αντί να λειτουργήσουν οι θεσμοί σε επίπεδο Εθνικού Συμβουλίου και/η της Ειδικής Επιτροπής και να υπάρξει κατ’ άρθρον συζήτηση, μελέτη και επεξεργασία των προτάσεων σε ένα κεφαλαιώδες θέμα ακολουθήθηκε η πολιτική «του αποφασίζω και διατάζω» και τελικά δόθηκε ελάχιστος χρόνος που ουσιαστικά δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ενημέρωση εκ των υστέρων των πεπραγμένων. Επί της ουσίας οι προτάσεις αναβαθμίζουν τον «χρήστη» και δίδουν στον «χρήστη» το δικαίωμα να αποδείξει ότι «τυχόν έξωση του» από την κατοικία την οποία παράνομα κατέχει θα δημιουργούσε μεγαλύτερο κακό στον «χρήστη» παρά η απώλεια τίτλου ιδιοκτησίας στον ιδιοκτήτη ο οποίος περιορίζεται σε αποζημίωση. Αντί δηλαδή ο «χρήστης» να περιορίζεται σε κατάλληλες περιπτώσεις σε αποζημίωση κρίθηκε ότι ο «χρήστης» θα έχει την δυνατότητα εξασφάλισης τίτλου σε βάρος του ιδιοκτήτη ο οποίος περιορίζεται σε αποζημίωση. Πρόκειται για μια παρεξηγημένη ερμηνεία της απόφασης Δημόπουλος ν. Τουρκίας η οποία τόνισε ότι εναπόκειται στο Κράτος Μέλος της Ευρωπαϊκής Σύμβασης να θεσπίσει το κατάλληλο νομοθετικό πλαίσιο για ρύθμιση τέτοιων θεμάτων , χωρίς όμως το ίδιο το Δικαστήριο ασφαλώς να νομοθετεί για τα δικαιώματα του «χρήστη» Είναι ένα πράγμα να λαμβάνοντα υπόψη τυχόν δικαιώματα «χρήστη» και άλλο να αναβαθμίζεται αυτός και να εξισώνεται σχεδόν με τον ιδιοκτήτη. Πάμπολλοι περιορισμοί όπως π.χ. περίοδος κατοχής και ιδιοκτησίας προ του εκτοπισμού σαν προϋπόθεση διεκδίκησης κατοικίας , υποβολή απαιτήσεως μέσα σε πολύ περιορισμένο χρονικό διάστημα με κίνδυνο απώλειας της ιδιοκτησίας (1-2 χρόνια) περιορισμοί για την έκταση επαναφοράς στον ιδιοκτήτη σε 7,500 τμ, αδυναμία προσβολής σε Δικαστήριο «απαλλοτρίωσης» για σκοπούς δημόσιας ωφέλειας, περιορισμοί στο δικαίωμα επαναφοράς περιουσίας όπου υπήρξε αξιοποίηση και εκμετάλλευση αυτής από τους παράνομα κατέχοντες αυτή και πάρα πολλοί άλλοι περιορισμοί καθιστούν τις προτάσεις μας προβληματικές. Είναι μέσα από τη σύνθεση τη σωστή ενημέρωση , την ανταλλαγή απόψεων που κτίζεται η ενότητα και η συνεύρεση και όχι μέσα από την επιβολή προτάσεων οι οποίες ουσιαστικά εκ των υστέρων διαβιβάζονται στα κόμματα όχι με στόχο τη συζήτηση αλλά απλά την ενημέρωση και επιβολή.
Αγαπητοί φίλοι ‘ήθελα μέσα από την δημοσιογραφική αυτή διάσκεψη να σας καταστήσω κοινωνούς των προβλημάτων στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ζούμε στην πράξη και σαν νομικοί σε καθημερινή βάση τα πολυάριθμά αυτά προβλήματα .Είμαστε δέκτες πολλαπλών παραπόνων. Η αύξηση κρουσμάτων παραβίασης των ατομικών δικαιωμάτων σε συνδυασμό με τις προτάσεις για το περιουσιακό επαυξάνουν όχι μόνο το αίσθημα ανασφάλειας του πολίτη αλλά και την αποστροφή του για τους πολιτικούς όταν για θέματα τόσο βασικά όπως των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δημιουργείται αμφιβολία για το ίδιο το Κράτος Δικαίου. Αμφιβολία δημιουργείται σαν αποτέλεσμα για την ποιότητα ζωής του κάθε Κύπριου πολίτη ο οποίος αργά ή γρήγορα θα βρεθεί αντιμέτωπος και ο ίδιος με το Κράτος σαν θύμα του κρατικού παρεμβατισμού και της αδιαφορίας του Κράτους για την αναγκαιότητα εμπέδωσης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Σας ευχαριστώ
Δρ. Χρίστος Κληρίδης
Αριστίνδην Υποψήφιος ΔΗΣΥ
30/03/2011
Λευκωσία
