Άτομα τα οποία θα δώσουν μαρτυρία σε οποιαδήποτε δικαστική διαδικασία, μπορεί να θεωρηθούν ευάλωτα άτομα για τους σκοπούς της διαδικασίας στο Δικαστήριο για διάφορους λόγους που προνοεί γενική και ειδική νομοθεσία, στην οποία περίπτωση το Δικαστήριο θα πρέπει να αποφασίσει με ποιον τρόπο μπορεί να διασφαλίσει την ποιότητα της μαρτυρίας αυτής χωρίς να επηρεάζει την ίδια ώρα δικαιώματα άλλων εμπλεκόμενων ατόμων.
Η γενική νομοθεσία που υπάρχει περί Προστασίας Μαρτύρων 2001 επιτρέπει σε ένα Δικαστήριο να παρεκκλίνει από την τυπική και καθιερωμένη μορφή της δίκης και να εξετάσει κατά πόσον ένας μάρτυρας είναι μάρτυρας που χρήζει βοηθείας. Ένας μάρτυρας μπορεί να χρήζει βοηθείας σε περίπτωση που κατά τη δεδομένη στιγμή είναι κάτω των 18 ετών, αν η μαρτυρία του ενδέχεται να επηρεαστεί λόγω του ότι ο μάρτυρας είναι διανοητικά ασθενής ή άλλως πως μειωμένου νοητικού και κοινωνικής προσαρμοστικότητας ή αν μάρτυρας πάσχει από σωματική αδυναμία ή αναπηρία. Επιπρόσθετα μάρτυρας που μπορεί να χρήζει βοηθείας είναι επίσης μάρτυρας ο οποίος ενδέχεται λόγω φόβου ή αγωνίας ή οδύνης να επηρεαστεί η ποιότητα της μαρτυρίας του.
Η ειδική νομοθεσία που υπάρχει, αφορά τις πρόνοιες που εντοπίζονται στον περί Βίας στην Οικογένεια (Πρόληψη και Προστασία Θυμάτων) Νόμο του 2000, τον περί Καταπολέμησης της Εμπορίας Προσώπων και περί Σεξουαλικής Εκμετάλλευσης Ανηλίκων Νόμο του 2000, όπως επίσης και άτομα τα οποία βρίσκονται στο Σχέδιο Προστασίας Μαρτύρων αλλά και στη βάση του περί Ρυθμίσεων Ορισμών Ανακριτικών Εξουσιών (Υπό Κάλυψη Αστυνομικοί) Νόμου του 2017.
Σε κάθε περίπτωση που το Δικαστήριο καταλήξει ότι ένας μάρτυρας είναι μάρτυρας που χρήζει βοηθείας, τότε αμέσως θα πρέπει να αποφασίσει τη διαδικασία που θα πρέπει να ακολουθηθεί με σκοπό να μπορέσει ο μάρτυρας να δώσει μαρτυρία στο Δικαστήριο χωρίς να επηρεάζεται η ποιότητα αυτής αλλά την ίδια ώρα να μην επηρεάζονται τα δικαιώματα οποιουδήποτε άλλου εμπλεκομένου στην υπόθεση και την προστασία όλης της διαδικασίας για να υπάρχει μια δίκαιη δίκη.
Τα διάφορα ειδικά μέτρα προστασίας που μπορεί ένα Δικαστήριο να διατάξει είναι να διεξαχθεί η διαδικασία κεκλεισμένων των θυρών, να δοθεί η μαρτυρία στην απουσία του κατηγορουμένου με τον κατηγορούμενο να παρακολουθεί τη διαδικασία μέσω κλειστού κυκλώματος από διαφορετική αίθουσα, να τοποθετείται ειδικό διαχωριστικό, ή ο μάρτυρας να βρίσκεται σε άλλο χώρο και να δίνει μαρτυρία από διαφορετική αίθουσα και το Δικαστήριο να παρακολουθεί την εν λόγω μαρτυρία σε ειδικές οθόνες.
Το Δικαστήριο σε τέτοιες περιπτώσεις, στην προσπάθειά του να διασφαλίσει την παρουσίαση της καλύτερης πιθανής μαρτυρίας και να προστατεύσει την ποιότητα τής εν λόγω μαρτυρίας, θα πρέπει να εξισορροπήσει τα πιο πάνω και την ίδια ώρα να εξετάσει πώς μπορεί να επηρεάζονται τα δικαιώματα ενός κατηγορουμένου, δηλαδή το δικαίωμά του να παρευρίσκεται ενώπιον Δικαστηρίου σε κάθε εμφάνιση της υπόθεσής του, το δικαίωμα που έχει ο ίδιος ο κατηγορούμενος οι μάρτυρες να εμφανίζονται ενώπιον Δικαστηρίου και να τύχουν εξέτασης και αντεξέτασης (confrontation) και το δικαίωμα που έχει γενικά σε μια αντιπαραθετική διαδικασία (adversarial) και δίκαιη δίκη, δηλαδή να είναι όσο το δυνατόν πιο σίγουρο ότι ένα Δικαστήριο θα μπορέσει να καταλήξει με σωστό τρόπο σε συμπέρασμα ως προς την αξιοπιστία της μαρτυρίας που παρουσιάστηκε με τέτοιον τρόπο.