Με τον Τάκη Κουνναφή
Διά στόματος Μαυρογένη
Ο Πρόεδρος οργίζεται, όταν τού υποβάλλουμε πως αυτοϋποβαθμίστηκε από Πρόεδρος σε... κοινοτάρχη, ο αειθαλής όμως Γ. Μαυρογένης («Ράδιο Πρώτο», 19/3/2009) υπενθυμίζει ό,τι συνεχώς επαναλαμβάνει από τον καιρό που ο Γ. Βασιλείου ανέλαβε τον ρόλο συνομιλητή κοινότητας, θέτοντας το απλό ερώτημα στον Πρόεδρο Χριστόφια:
- Τώρα που καλείται σε πενταμερή διάσκεψη πώς θα εμφανιστεί; (Μόλις πρόσφατα ο Γ.Γ. βρέθηκε στην Κύπρο... εξισώνοντας τους δύο ηγέτες!) Σε μια τέτοια διάσκεψη, αφού τις δύο κοινότητες εκπροσωπούν οι «δύο ηγέτες», την Κυπριακή Δημοκρατία θα την εκπροσωπήσει ο... Υπουργός Εξωτερικών;
Δυστυχώς στην έκδηλη προσπάθειά του να πείσει ότι διακαώς επιδιώκει λύση, ο Πρόεδρος προχώρησε σε επικίνδυνη υποβάθμιση της Κυπριακής Δημοκρατίας με ανάλογη αναβάθμιση του Ταλάτ και του ψευδοκράτους.
Παρέμεινε εκτεθειμένος
Όταν το «Εφταήμερο» υπέβαλε στον Μ. Καρογιάν ότι δεν έπρεπε να προσέλθει στη (γνωστή)
συνάντησή του με τον Δ. Χριστόφια στο Προεδρικό μόνος του αλλά συνοδευόμενος από τη Γραμματεία του ΔΗ.ΚΟ. (για λόγους δικής του αυτοπροστασίας), ο Πρόεδρος της Βουλής το εξέλαβε σαν προσωπική μομφή.
Δυστυχώς, στην προχτεσινή του δημοσιογραφική διάσκεψη, ο Πρόεδρος Χριστόφιας εμφαντικά δήλωσε ότι: «Τίποτε και σε κανέναν δεν υποσχέθηκα», αφήνοντας παντελώς εκτεθειμένο τον Μ. Καρογιάν ενώπιον του κομματικού του συνόλου, αφού άλλα μετέφερε για τη συνομιλία του με τον Πρόεδρο.
Δεν μας αφορούν τα ενδοκομματικά ούτε οι συγκυβερνητικές συμμαχίες. Μας αφορά, όμως, το γεγονός όταν σε μια συνάντηση Προέδρου της Δημοκρατίας και Προέδρου της Βουλής, άλλα ισχυρίζεται ο πρώτος ότι είπε και άλλα ο δεύτερος ότι άκουσε.
Πληρώνουμε τα επίχειρα
Δεν γνωρίζουμε ποια εμπειρογνωμοσύνη επικαλείται ο Πρόεδρος ότι έλαβε για τους περαιτέρω χειρισμούς, ύστερα από την πρόσφατη απόφαση του ΕΔΑΔ.
(Εδώ και δύο χρόνια επανειλημμένα υποβάλαμε στον Πρόεδρο ότι ήταν απαραίτητα να έχει δίπλα του, υπό συνεχή σύσκεψη, ομάδα ειδικών νομικών συμβούλων, αλλά το σύνδρομο του παντογνωστισμού τον εμποδίζει).
Υπάρχει, ωστόσο, ένα σημείο που αφορά όχι μόνο το νομικό αλλά το πολιτικό και πολιτειακό μέρος της απόφασης του ΕΔΑΔ.
- Πώς, με βάση την απόφαση του ΕΔΑΔ, θα μεταβεί κάποιος αιτητής στην «Επιτροπή Αποζημιώσεων», χωρίς να παραβεί την απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας, που καλεί όλους να μην αναγνωρίσουν το ψευδοκράτος:
Σημείο, βεβαίως, που κονιορτοποιήθηκε από τον ίδιο τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ που μετέβη στο… «προεδρικό» του ψευδοκράτους, χωρίς καμιά αντίδραση από την Προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας για την παράνομη πράξη του!
Γιατί όχι και ο Μπαν Κι Μουν;
Απρόσκοπτα συνεχίζει ο Ντάουνερ την υπόσκαψη της Κυπριακής Δημοκρατίας. Την επιμονή του για «κοινό ανακοινωθέν» (διάβαζε «ενδιάμεση συμφωνία» για να κλειδωθούν όσα έλαβε ο Ταλάτ στις συνομιλίες και να διευκολυνθεί στις «εκλογές») την περνά ο Ντάουνερ μέσω του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ.
Ήδη, ο Μπαν Κι Μουν απαιτεί την έκδοση τέτοιου κοινού ανακοινωθέντος, δεν περιορίζεται όμως σε αυτό, αλλά… εξαίρει «τη διαπραγματευτική διάθεση του Ταλάτ, παρά το βεβαρημένο “προεκλογικό” του πρόγραμμα» (άμεση αναγνώριση του ψευδοκράτους).
Ακόμη, ο Μπαν Κι Μουν χαρακτήρισε «πολύ καλή» τη δήλωση του Ερντογάν για πενταμερή διάσκεψη, και επαινεί την «καλή επίδειξη της δέσμευσης της Τουρκικής Κυβέρνησης». Όταν η κυπριακή ηγεσία συμπεριφέρεται ωσάν στην Κύπρο να λειτουργούν «δύο συνιστώντα κράτη», γιατί να μην συμπεριφέρεται ομοίως ο κάθε Μπαν Κι Μουν;
Επαινετέα όμως η επιστολή του
Παντελώς επικριτέα η (πικρόχολη και ρεβανσιστική) παρέμβαση του Τ. Χατζηγεωργίου, ύστερα από την πρόσφατη απόφαση του ΕΔΑΔ, επαινετέα όμως η επιστολή του Ευρωβουλευτή στον Επίτροπο Διεύρυνσης Στ. Φούλε, που επιμένει στην… ξεαπομόνωση των Τουρκοκυπρίων. Όπως (εμφαντικά) τόνισε στην επιστολή του ο Τ. Χατζηγεωργίου «η μόνη απομόνωση που υφίστανται οι Τουρκοκύπριοι είναι η απομόνωση που προκύπτει από τη συνεχιζόμενη κατοχή και τα αμέτρητα στρατεύματα που διατηρεί στα κατεχόμενα η Τουρκία».
«Εάν η Ε.Ε. επιθυμεί να βοηθήσει τους Τουρκοκυπρίους, αλλά και να συμβάλει γενικότερα στην επίλυση του κυπριακού προβλήματος, ώστε να επανενωθεί η Κύπρος και ο λαός της, δεν έχει παρά να ασκήσει άμεσα πίεση στην Τουρκία», υποβάλλει ο Ευρωβουλευτής στον κύριο Φούλε.
Παραθέτει, ακόμη, στην επιστολή του στοιχεία για τα δικαιώματα που ασκούνται από τους Τουρκοκυπρίους σε όλη την επικράτεια της Κύπρου, τονίζοντας πως οι Ελληνοκύπριοι ασκούν ελεύθερα τα δικαιώματά τους μόνο στις περιοχές που ελέγχει η Κυπριακή Κυβέρνηση.
Ωραιοποιούν τη διζωνική
Αφού γι’ άλλη μια φορά ο έγκριτος νομικός δρ Χρ. Κληρίδης εξηγεί λεπτομερώς γιατί η μπροσούρα «Κύπρος και Ομοσπονδία» ωραιοποιεί τη διζωνική ομοσπονδία κατατάσσοντάς την στις ομοσπονδίες, καταλήγει: "Μιλούμε επίσης για ένα σύστημα όπου για να περάσει οποιοσδήποτε νόμος ή απόφαση πρέπει να υπάρχει ομοφωνία των δύο συνεταίρων. Μιλούμε, δηλαδή, για ένα κράτος όπου η διακυβέρνηση θα γίνεται με διαιτησία και δικαστικές αποφάσεις (Government by Αrbitration) και ένα κράτος με ανταλλαγή προέδρων (swappingpresidents), όπου η ψήφος του Ελληνοκύπριου για την εκλογή του εκ περιτροπής Τουρκοκύπριου προέδρου έχει μειωμένη ισχύ για να επιβληθεί η προκρούστεια λύση όπου βασικά ανθρώπινα και πολιτικά δικαιώματα θυσιάζονται στο βωμό των πολιτικών σκοπιμοτήτων.
Στη «διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία» οι Τούρκοι έποικοι, κουβαλητοί από την Ανατολία, θα έχουν την πλειοψηφία, δεδομένου ότι με δική μας πρόταση 50.000 έποικοι θα νομιμοποιηθούν ως Κύπριοι πολίτες. Αν ληφθεί υπόψη ότι αυτοί θα φέρουν και το συγγενολόι τους, πολύ σύντομα θα είναι πολύ περισσότεροι από τους Τουρκοκύπριους.
ΞΌταν, λοιπόν, αγαπητοί κυβερνώντες, μιλούμε για «Κύπρο και ομοσπονδία», αντί να προσπαθούμε να ωραιοποιούμε την κατάσταση, λέγοντας στον Κύπριο πολίτη «μια σωστή λύση θα δώσει νέα ώθηση στο κράτος και το λαό μας και θα επιτρέψει να προχωρήσουμε μπροστά… ώστε να οικοδομήσουμε ένα ευτυχισμένο μέλλον για μας και τα παιδιά μας» (τελευταία σελίδα της διαφημιστικής μπροσούρας), θα πρέπει να του πούμε και τα πιο πάνω για να καταλάβει ο Κύπριος πολίτης ότι μέσα από το αδιέξοδο που θα δημιουργηθεί την πρώτη κιόλας μέρα υπογραφής των συμφωνιών, η μειονότητα που αναβαθμίστηκε σε κοινότητα το 1960 και τώρα σε λαό, θα νομιμοποιηθεί για να πετύχει τη διεθνή αναγνώρισή της σαν η «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» η οποία με το λαό της, θα ζητήσει πλέον αυτοδιάθεση. Η μπροσούρα τότε θα έπρεπε να είναι «Πωλείται πατρίς».
Είναι δικαιολογημένη η δυσπιστία;
ΑΣ ΑΝΑΡΩΤΗΘΕΙ, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
Αντιλαμβανόμαστε την προσπάθεια του Προέδρου Χριστόφια στη δημοσιογραφική διάσκεψη της περασμένης Πέμπτης να αξιοποιήσει τη συνέντευξη για να μετριάσει την (καθολική, πλην του κομματικού του χώρου)
απαρέσκεια στις επιλογές του και αποδοκιμασία στους χειρισμούς του.
Ο Δ. Χριστόφιας (και το περιβάλλον του) εμφανίζεται βαθύτατα ενοχλημένος από την κριτική που δέχεται, και θεωρεί αδικαιολόγητο το γεγονός της συνεχούς αμφισβήτησης (συνεχίζει, όμως, να το αποκαλεί «μηδενισμό» από «εκείνους που δεν... θέλουν λύση, και βολεύονται με την κατάσταση ως έχει», αναπαράγοντας αυτή την ύβρη για τρίτο, τώρα, χρόνο).
Δεν θα επαναλάβουμε όσα (επανειλημμένα) υποβάλαμε στον Πρόεδρο για τις βαριές συνέπειες της αυτοϋποβάθμισης της Κυπριακής Δημοκρατίας και της αναδόμησης του ψευδοκράτους για «χάρη του Ταλάτ».
Επειδή, όμως, ο Πρόεδρος επιμένει ότι είναι «κυπριακής ιδιοκτησίας οι συνομιλίες», θα του υποδείξουμε (συγκεκριμένα) ότι συρόμαστε σε διαδικασία που η Άγκυρα καθορίζει και την Τουρκία εξυπηρετεί. Για να περιοριστούμε μόνο στο τελευταίο τετράμηνο, αποτελεί... σύμπτωση ότι το «χρονοδιάγραμμα» καθορίστηκε από την Τουρκία;
Όταν (17 Νοεμβρίου 2009), ο Τούρκος Πρωθυπουργός υπέβαλλε στον Γενικό Γραμματέα την... ακολουθητέα γραμμή («Φιλελεύθερος», 18/11/2009):
α)Εντατικοποίηση των συναντήσεων Χριστόφια-Ταλάτ υπό τον Α. Ντάουνερ.
β)Παρέμβαση του ίδιου του Γενικού Γραμματέα.
γ)Σύγκληση Πενταμερούς.
Ας αναρωτηθεί, επιτέλους, ο Πρόεδρος:
- Είναι δικαιολογημένη η δυσπιστία;
αντί να διαμαρτύρεται με όσους του υπενθυμίζουν συγκεκριμένες αναφορές.
